راز پنهان سندروم سیندرلا؛ وقتی در بزرگ‌سالی منتظر شاهزاده هستیم!

هرچند در ظاهر رفتار هر دو سندروم ممکن است مشابه باشد، اما انگیزه‌ها، ریشه‌های تربیتی و نگاه فرد به زندگی بسیار متفاوت است. در اینجا به مهم‌ترین تفاوت‌های بین این دو الگو اشاره می‌کنیم:

• ۱. هدف اصلی از رفتار
  • دختر خوب: هدف او این است که «مورد تأیید باشد». او می‌خواهد اطرافیان از او خوششان بیاید، تحسینش کنند و ناراحت نشوند. بنابراین مدام در حال تطبیق خود با توقعات دیگران است.
  • سندروم سیندرلا: هدف اصلی او «نجات یافتن» است. او خود را در جایگاه کسی قرار می‌دهد که باید نجات داده شود؛ بنابراین برای جذب یک نجات‌دهنده، از خود تصویری ضعیف، لطیف، وابسته و مظلوم ارائه می‌دهد.

• ۲. میزان مسئولیت‌پذیری
  • دختر خوب: با وجود تأییدطلبی، اغلب فردی مسئولیت‌پذیر است. کارهایش را به‌موقع انجام می‌دهد، وظایفش را جدی می‌گیرد و حتی بار مسئولیت دیگران را هم گاهی بر دوش می‌کشد، فقط برای اینکه از نظر دیگران “خوب” باشد.
  • سیندرلا: به‌طور مشخص از مسئولیت‌پذیری فراری است. او ترجیح می‌دهد دیگران تصمیم بگیرند، هزینه‌ها را بپردازند و مشکلات را حل کنند. این افراد معمولاً وابستگی شدید به افراد تصمیم‌گیرنده دارند و از بزرگ‌سال شدن گریزان‌اند.

• ۳. منبع هویت و ارزش شخصی
  • دختر خوب: ارزش شخصی‌اش را در اخلاق‌مداری، درستکاری، مهربانی و تطابق با انتظارات اجتماعی می‌بیند. می‌خواهد “دختر خوبی” باشد چون فکر می‌کند این تنها راه پذیرفته شدن است.
  • سیندرلا: خود را بدون نجات‌دهنده بی‌ارزش می‌بیند. او باور دارد که تنها در صورتی می‌تواند خوشبخت شود که فردی (معمولاً مردی قوی) وارد زندگی‌اش شود و او را از شرایط موجود بیرون ببرد.

• ۴. سطح آگاهی از رفتار
  • دختر خوب: معمولاً تا حدی از رفتارهایش آگاه است و ممکن است احساس خستگی، فرسودگی یا خشم سرکوب‌شده داشته باشد. برخی حتی خود را درگیر سندروم دختر خوب می‌دانند.
  • سیندرلا: بسیاری از افراد دچار سندروم سیندرلا از وضعیت خود آگاه نیستند. آن‌ها واقعاً باور دارند که «نمی‌توانند»، «نمی‌دانند» یا «احتیاج دارند کسی کمکشان کند» و این ناتوانی را طبیعی و ذاتی می‌دانند.

• ۵. شکل‌گیری شخصیت
  • دختر خوب: اغلب در خانواده‌هایی شکل می‌گیرد که ارزش‌گذاری زیادی بر رفتارهای مطیع، خجالتی، مهربان و فاقد تضاد دارند. والدین ممکن است با پاداش دادن به رفتارهای «خوب» و سرزنش رفتارهای مستقل، کودک را به این سمت سوق داده باشند.
  • سیندرلا: معمولاً در نتیجه تجربه‌های فقدان، طرد، سرزنش‌های شدید یا کمبود اعتمادبه‌نفس ایجاد می‌شود. کودک ممکن است آموخته باشد که خودش کافی نیست و باید منتظر یک “قهرمان” باشد تا زندگی‌اش را بهتر کند.